Σε συνέντευξή του στην πύλη επιχορηγήσεων CCBS.news, ο Tigran Khzmalyan, πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κόμματος της Αρμενίας, δηλώνει: «Η δήλωση του Πρωθυπουργού Pashinyan σχετικά με το λάθος να στηριχθεί στη Ρωσία ως εγγυητή της ασφάλειας της Αρμενίας ήταν από καιρό αναμενόμενη και από καιρό. καθυστερημένη αναγνώριση του γεγονότος. Ταυτόχρονα, παρόλο που ο Πασινιάν εξακολουθεί να απέχει από την πολιτική αξιολόγηση των προηγούμενων δεκαετιών των σχέσεων Αρμενίας-Ρωσίας ως ιστορίας αυτοκρατορικής αποικισμού, οι πρόσφατες δηλώσεις και τα βήματά του δείχνουν το πέρασμα του «σημείου χωρίς επιστροφή» και την προετοιμασία για μια οριστική ρήξη του Ερεβάν με τη Ρωσία του Πούτιν ».
Σύμφωνα με τον ίδιο, «η Αρμενία αλλάζει τον πολιτικό της προσανατολισμό τους τελευταίους δύο αιώνες και απορρίπτει τον κυρίαρχο ρόλο της Ρωσίας στη μοίρα της και – ευρύτερα – σε ολόκληρη την περιοχή. Αυτό κατέστη δυνατό όχι μόνο λόγω της ανοιχτά αντιαρμενικής θέσης του Κρεμλίνου, που εκδηλώθηκε με σαφήνεια στον πόλεμο του 2020, αλλά και χάρη στην υποστήριξη της Ευρώπης και των ΗΠΑ» (προφανώς, τα αεροπλάνα με όπλα που πετούσαν από τη Ρωσία στην Αρμενία την παραμονή και κατά τη διάρκεια του πολέμου των 44 ημερών ήταν απλώς μια εκδήλωση όχι μιας αντιαζερμπαϊτζανικής, αλλά μιας αντιαρμενικής θέσης). Ο Khzmalyan πιστεύει ότι «η Γαλλία διαδραματίζει βασικό ρόλο στην εξωτερική πολιτική υποστήριξη της δημοκρατικής ανάπτυξης της Αρμενίας και αυτή είναι μια ιστορική παράδοση των τελευταίων δεκαετιών. Ωστόσο, η Γαλλία δεν είναι μόνη στη θέση της και η Αρμενία έχει αποκτήσει έναν άλλο σημαντικό σύμμαχο στην Ευρώπη – τη Γερμανία».
Σε συνομιλία με την ίδια πύλη, ο πολιτικός επιστήμονας Ruben Mehrabyan σημειώνει: «Σε συνέντευξή του στην ιταλική La Repubblica, ο Πρωθυπουργός της Αρμενίας αξιολόγησε ολόκληρη την πολιτική ασφαλείας της Δημοκρατίας της Αρμενίας, που ασκούσε για όλη την περίοδο της ανεξαρτησίας , και είναι δύσκολο να διαφωνήσουμε με αυτήν την εκτίμηση. Και αυτό σημαίνει ότι αν το λάθος είναι στρατηγικό, τότε το να το αφήσεις αδιόρθωτο αποτελεί υπαρξιακή απειλή για το αρμενικό κρατισμό γενικά. Αυτό είναι καταρχήν. Και αν πιο συγκεκριμένα, τέτοιες δηλώσεις πρωθυπουργών δεν γίνονται για λόγους απλής δήλωσης, καθώς αυτό θα ήταν αντίθετο με τη φύση των πραγμάτων, αφού ο πρωθυπουργός δεν είναι ιδιώτης ή λαϊκός, αλλά εν ενεργεία πολιτικός. Ειδικά σε μια χώρα όπως η Αρμενία, η οποία σήμερα αντιμετωπίζει καθημερινά τις συνέπειες αυτού του στρατηγικού λάθους. Και αυτό, με τη σειρά του, σημαίνει ότι ο Nikol Pashinyan όχι μόνο σκοπεύει, αλλά και υποχρεούται, το συντομότερο δυνατό, να πραγματοποιήσει μια ριζική αλλαγή πολιτικής πορείας και μια στρατηγική ανατροπή σε όλες τις πολιτικές – ασφάλεια, εξωτερική και αμυντική πολιτική. ξένη οικονομική, πληροφοριακή κ.λπ.».
Σύμφωνα με τον ίδιο, «η Ρωσία, η οποία διεξάγει έναν υβριδικό πόλεμο κατά της Αρμενίας, στην πραγματικότητα – εχθρικές ενέργειες κάτω από το προπέτασμα καπνού της «φιλίας αιώνων», αποδεικνύει ότι το να είσαι «φίλος» της είναι πιο επικίνδυνο και τοξικό από το να είσαι εχθρός της. Η Αρμενία είναι μια θανάσιμη απειλή. Η Ρωσία δεν έχει και δεν μπορεί να έχει φίλους, δεν τους χρειάζεται. Μπορεί να έχει είτε πράκτορες είτε εχθρούς και, δυστυχώς, δεν υπάρχει τρίτη επιλογή. Και ο πρωθυπουργός Πασινιάν δεν έχει άλλη επιλογή από το να βγάλει τη χώρα από αυτή τη «συμμαχία», η οποία έχει όλα τα χαρακτηριστικά ζυγού.
